فیزیوتراپی شکستگی مچ پا
فیزیوتراپی در شکستگی مچ پا
ناحیه آنکل مورتیس از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان تشکیل شده است. در بالا استخوان های درشت نی (تیبیا) و نازک نی (فیبولا) قرار گرفته اند و بین این دو مفصلی در ناحیه مچ پا تشکیل شده که به آن مفصل تیبیوفیبولار تحتانی می گویند.
کنار هم قرار گرفتن تیبیا و فیبولا در ناحیه مچ پا یک سطح مقعر و فرورفته را درست می کند که در دو طرف آن قوزک های داخلی و خارجی قرار گرفته اند. در داخل این فرورفتگی استخوان تالوس یا قاپ قرار گرفته است. کنار هم قرار گرفتن این سه استخوان مفصلی را میسازد که به آن مفصل انکل مورتیس می گویند. این مفصل بصورت لولایی است.
شکستگی در این ناحیه می تواند فاصله مفصلی انکل مورتیس را به هم بزند. لذا در مواردی که شکستگی استخوان تیبیا و فیبولا باشد جراح اقدام به فیکس کردن از طریق پیچ و پلاک می نماید. پس از جراحی بیمار نیاز به فیزیوتراپی برای کسب دامنه حرکتی در مفصل مچ پا، افزایش قدرت و استقامت عضلات اطراف مچ پا و همچنین افزایش حس عمقی رباط های مچ پا به همراه حفظ تعادل در آن ها را دارد.
ممکن است چندین دوره فیزیوتراپی برای بازگشت به شرایط قبل از آسیب برای بیمار، همچنین خون رسانی و ترمیم بافت آسیب دیده ضرورت پیدا کند.