آسیب های قلبی عروقی
فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی
از تکنیکهای جدید درمان سکته مغزی بیو فیزیوتراپی است، که می توان آن را معجزهای در درمان این بیماران دانست. فیزیوتراپی پس از سکته مغزی ، بخش مهمی از روند درمان است که به بهبودی بعد از سکته کمک می کند. هدف فیزیوتراپی کمک کردن به بیمار برای بازآموزی مهارت هایی است که به دنبال سکته از دست داده است.
شدت عوارض سکته مغزی و توانایی افراد برای بهبودی بسیار متفاوت است. تحقیقات نشان داده اند؛ افرادی که فیزیوتراپی می شوند نسبت به افرادی که به دنبال سکته فیزیوتراپی نشده اند، عملکرد بهتری دارند.
بهبودی از سکته مغزی ممکن است تجربه ی طولانی و خسته کننده ای باشد. طبیعی است که در میان راه بیمار با مشکلاتی رو به رو شود؛ با این حال، داشتن تعهد و انگیزه و تلاش برای پیشرفت، بیشترین فایده را به بیمار می رساند.
فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی بر توانایی حرکتی ، تسکین درد و روشهای پیشگیری از بروز مشکلات پس از سکته مغزی متمرکز میشود.
فیزیوتراپی کمک می کند که تا حد ممکن کنترل ماهیچه ها و حرکت فرد به حالت عادی بازگردد. هدف اصلی از فیزیوتراپی در درمان سکته مغزی، حفظ و افزایش توانایی های بیمار برای بهبود کیفیت یک زندگی بهتر است.
کانتوژن
بسیاری از بیماران کانتوژن و یا له شدگی نخاعی دارند نه قطع نخاع. بیماران با کانتوژن نخاعی قابل درمان با فیزیوتراپی هستند و میتوانند در بعضی موارد کنترل ادرار ومدفوع خود رابدست بیاورند. همچنین بسته به میزان کانتوژن خود می توانند راه بروند و از دست های خود در کارهای روزمره استفاده کنند.
آسیب نخاعی
آسیب نخاعی باعث فلج عضلانی و از دست دادن حس فیزیکی می شود. شایع ترین علل آسیب نخاعی، تصادف با وسایل نقلیه موتوری و سقوط است. در حال حاضر درمانی برای آسیب نخاعی وجود ندارد، اگر چه نتایج می تواند با انجام پروسه توانبخشی برای بیمار، تا اندازه زیادی بهبود یابد. بسته به سطح و میزان فلج، ممکن است یک پروسه توانبخشی بلند مدت و جامع مورد نیاز باشد.
فیزیوتراپی یک جنبه مهم از این پروسه توانبخشی است، و به طور خاص بر تحرک و کمک به افراد برای بدست آوردن دوباره ی توانایی حرکت و عملکرد های بدن، تا حد ممکن، تمرکز دارد.